Hoezo beperking?

De laatste weken een mooi project onder handen gehad; de zoektocht naar een herinneringsgeschenk passend bij een reünie. Het is een tocht geworden waarin mensen een hoofdrol speelden; Vrolijke mensen, die leuke dingen met elkaar doen.

Wars van catalogi en beurzen met relatiegeschenken op zoek gegaan naar iets dat het thema 'alles wat menselijk mogelijk is' kon dragen. Een zin die op een van de laatste corporate uitingen heeft gestaan van het niet meer bestaande bedrijf Minihouse, het latere Multihouse. Menselijk mogelijk... een opstap naar mensen met een beperking, die we eigenlijk allemaal stuk voor stuk zijn. Een verdere opstap naar mensen met een verstandelijke beperking, mensen voor wie niet alles mogelijk is.

En zo ga ik op bezoek bij Jans Pakhuys in Amersfoort. In de winkel, galerie en atelier wordt dagbesteding geboden aan vijftig mensen met een verstandelijke beperking. Jans Pakhuys is een inspirerende en leerzame werkplek, middenin de maatschappij.
Op mijn vraag of een van de kunstenaars iets kan ontwerpen dat in het teken staat van het elkaar na zoveel jaar weer ontmoeten wordt mij Klaasje de Graaf aangereikt.

Het blijkt de gouden tip. Uit de hand van Klaasje ontstaat een prachtig ontwerp, dat zij zelf omschrijft als: 'Vrolijke mensen, die leuke dingen met elkaar doen."

Met het ontwerp van Klaasje onder de arm ga ik naar Schoonhoven Keramiek. Een bedrijf dat nog op ambachtelijke wijze keramiek maakt. Ik krijg te zien hoe dit bedrijf van 1 ontwerp 300 kunstborden gemaakt. Een productieproces waar heel veel handwerk aan te pas komt. Ambachtelijk werk, vakmanschap, mensenwerk.

Het eindresultaat mag er wezen. Een uniek bord dat met de inzet van vele handen tot stand is gekomen. Een bord dat de blijdschap visualiseert van al die mensen die elkaar na zoveel jaren weer terugzagen. Vrolijke mensen, die leuke dingen met elkaar deden en eigenlijk nog steeds doen.

Dankjewel Klaasje.